Σημείωμα #1057

Αύξων Αριθμός1057
Σημείωμα Χρονολογίαέτ. 1289/ 1290
Σημείωμα[*] Α) ᾿Εγράφ(η) ἡ θεία βίβλος ἄυτη ἐν τῷ ἁγίω ὄρει ἐν ἔτει Ϛψϟη´ (f. 205v).

[*] Β) Τό παρόν ἱερόν εὐαγγέλιον ἐγρά(φ)η δι᾿ἐξόδου καί σπουδῆς / καί ἀγάπης θέλοντο(ς) κτήσασθαι τοῦτο ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτ(ω)λοῦ ᾿Ισαάκ· / (νῦν) δέ προστίθεται καί ἀφιεροῦται τῆ σεβασμία μο(ν)ῆ τῶν ἁγ(ί)ων / (ἐ)νδό(ξ)ων καί πανευφήμων ἀποστ(ό)λων τοῦ Καρακάλου ὑπέρ ἀφέ(σε)ως τῶν ἐμῶν / (ἀ)μετρήτων ἁμαρτημ(ά)των, δέομαι τούς ἐνασκουμένους ἐν τῆ ἁγ(ίᾳ) ταύτη μο(ν)ῆ / ἅπαντας, τόν προϊστάμενον ταύτης σύν τοῖς λοιποῖς, ἵνα ἔνι ἀναφαί/ ρετον τῆ μο(ν)ῆ τό βϊβλίον · μηδενό(ς) βουληθέντος προφά(σ)ει τινί / στερῆ(σ)αι αὐτό τήν μο(ν)ήν τῶν ἁγ(ί)ων μου ἀποστ(ό)λων, χαρίσαι, ἤ πωλῆσα, / ἤ ἀλλάξαι, ἤ ἰδϊοποιήσασθαι λάθρα, ἤ τά παρόντα γράμμ(α)τα / ἀφανίσαι ὡς ἔλεγχον ὄντα, ἤ τό φύλλον τοῦ χάρτου κόψαι μή θέλων / ταῦτα ὁρᾶσθαι ἐνταῦθα. Εἴ τις δέ τοιοῦτόν τι βουληθ(ῆ) δια/ πρᾶξαι, ἐχέτω τάς ἀράς τῶν ἁγίων (ἑπτά) οἰκουμενικῶν συνόδων, καί / ἡ μερίς αὐτοῦ μετά τοῦ προδ(ό)του ᾿Ιούδα καί τῶν στ(αυ)ρωσάντων τόν Κ(ύριο)ν, / ἐχέτω δέ καί τούς τούς ἁγίους ἀποστόλους ἀντιδίκους ἐν τῆ ἡμ(έρ)α τῆς κρίσεως + (f. 212).
Κώδικας Χρονολογία᾿Αθων. Καρακάλλου 20 (έτ. 1289/ 1290)
Εκδόσεις ΣημειώματοςΠολίτη, ᾿Ανάλεκτα, σ. 126-127. Λάμπρου, ῞Αγ. ῎Ορος Α', σ. 131. Ευαγγελάτου-Νοταρά, Χορηγοί, σ. 190-191. Της Ίδιας, Συλλογή, σ. 143. PLP 8247.
Χειρογράφου ΠεριεχόμενοΤετραευαγγέλιον, Κοσμᾶς ᾿Ινδικοπλεύστης, ᾿Αμμώνιος
Χειρογράφου Τύχεςδωρεά χειρογράφου για ψυχική σωτηρία, κλοπή και επιστροφή στον τόπο δωρεάς
ΓραφεύςΙσαάκ (Ιάκωβος Μαλασπίνας)
Τόπος Καταγωγής Γραφέως
Τόπος Καταγωγής Κτήτορος
ΤοπωνύμιαΆγιον Όρος (Άθως), Κωνσταντινούπολη
Ιδιότης
Πολιτικά Αξιώματα
Εκκλησιαστικά Αξιώματα
Μονήμονή Καρακάλλου, Άγιον Όρος Άθως
Ναός
Κοσμικό Κτίσμα
Κτήτωρ/Χορηγός Κτίσματος
Κτήτωρ/Χορηγός Χειρογράφου
Δωρεά Περιουσίας
Ιστορικά Γεγονότα
Φυσικά Φαινόμενα
Επαγγέλματα
Εθνικά
Διάφορα Χαρακτηριστικάταπεινοφροσύνη, παράκληση, κατάρες
Προσωπικά Γεγονότα
ΣχόλιαΣύμφωνα με τον Πολίτη, Ανάλεκτα, 127-128, κάποιος Ιάκωβος Μαλασπίνας αγόρασε το χειρόγραφο στην Κωνσταντινούπολη, όπου είχε αυτό μεταφερθεί. Μετά τον θάνατο του κατόχου και του υιού αυτού Γεωργίου κάποιος από τους συγγενείς, κληρονόμους ή απλώς γνωρίμους αυτών, στα χέρια του οποίου περιήλθε το χειρόγραφο, ανάγνωσε το σημείωμα του παλαιού Ισαάκ, και προφανώς επειδή φοβήθηκε από τα επιτίμια, έσπευσε να επιστρέψει τον κώδικα εις μνημόσυνον, στη μονή Καρακάλλου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Το γεγονός επιβεβαιώνει το κάτωθι σημείωμα:Εν ετει Ϛ [1492] +Το παρο ηερον ευαγγελυιο ευρησκαιτε ηστας χηρας/ Ιακοβου του Μαλασπίνα το εγορασεν ἐν τη πο/λη και δια μνημοσινον του αυτου Ιακοβου και Γεοργιου / τον μακαρητο θελομεν ασφαλος να στραφη ηστο/ ανο μοναστιρην, και ητισ ενμποδισι η βασταξη το και δεν / το δοσι να εχη τας αρας το αγιο τρηακοσιο και οκτο θε/οφορον πατερον κ(αι) ηπο το αγιο ευπτα σινοδο/ το αναθεμαν + Ιακοβος μαλασπινας ηιος αυτου Γεοργιος υ μακαριτε/ Το παρον στελομεν το δια να εχουν το μνημοσινον [τους εις / την λει]τουργιαν σας (f. 212).
Όνομα, ΕπώνυμοΙσαάκ, (Ιάκωβος Μαλασπίνας)
Ηλικία